Amerikanen
Door: Joris
Blijf op de hoogte en volg Jor=
01 April 2004 | Bolivia, Sorata
Of we 1421 hadden gelezen. Een vriend van hem had hem er opgewezen dat woorden in het Quechua qua vorm en uitspraak heel dicht stonden bij de betekenis ervan. Hij gebruikte er een mooie wetenschappelijke term voor, die ik vergeten ben. Hij had er wat veldonderzoek naar gedaan en kende nu enkele vlotte zinnen en een paar liedjes in het Quechua uit zijn hoofd, maar de theorie van zijn vriend had hij nog niet kunnen bewijzen. En god, wat was de gelijkenis tussen Chinezen en Peruanen/Bolivianen groot! Die jukbenen, gezichtsuitdrukking… of ik dat ook al had gezien?! Ik zei dat ik gelezen had dat onderzoek inderdaad uitgewezen heeft dat de eerste bewoners van de Amerika´s via een tijdelijke ijsbrug over de Beringstraat uit Azië naar hier waren gekomen. “Totaal achterhaald!”, zei hij. “Het waren de Chinezen. Die kwamen gewoon over zee.” “Zoals Thor Heyerdahl heeft proberen te bewijzen?”, probeerde ik nog, maar de gebruinde Californiër met helblauwe, wellicht alcoholische ogen maakte duidelijk dat Thor het over een volk had dat slechts maximaal 5000 jaar geleden per boot het huidige Zuid Amerika bereikte. “De Chinezen waren hier veel eerder!” En hij voegde er nogmaals aan toe dat ik dat boek 1421 moest lezen.
We stonden hooguit 3 minuten naast een ´nuclear engineer’ die nu in Santa Barbara, in de wijk waar Ophra Winfrey en Michael Jackson wonen, werkt als huisschilder. We wachtten in Copacabana op het busje dat ons in de richting van Sorata zou brengen en hem naar La Paz.
Na een bezoek aan Cochabamba en Santa Cruz zou hij teruggaan naar Noord Peru, waar hij een tijdje had ingewoond bij een vrouw met kind en haar moeder in een dorp dat alleen over 25 uur onverharde weg te bereiken was. “Geen toerist te bekennen.” Hij dacht er over om die ‘chick’ te trouwen.
Hij had 6 jaar in Mexico gewoond en het in de ‘70ies’ een jaar in India voor US$100 uitgehouden en nu had de ´nuclear engineer´ uitgerekend dat hij voor 33 cent per dag in Noord Peru in leven kon blijven. “Eens per maand koop je een zak bonen en rijst…" En dan heb je inderdaad maar weinig klanten [allemaal miljonairs] in Santa Barbara nodig om een groot deel van het jaar bij je ´chick´ te kunnen zijn.
Hij had het eigenlijk al 30 jaar geleden gehad met Amerika en vooral met Amerikanen. Die laatste klant van hem [Hij moest de buitenkant van zijn huis schilderen en deed dat voor de helft van het geld dat anderen ervoor vroegen. Nu reisde hij enkele maanden van de US$5000 die hij daarmee in een maand verdiend had.] woonde in een kast van een huis, stikte van het geld, was alcoholist en keek de hele dag tv. Hij liet dagelijks pizza´s bezorgen op een vast tijdstip en als de ´nuclear engineer´ ´s ochtends arriveerde moest hij zich een weg banen door lege pizzadozen voor hij aan zijn klus kon beginnen. Soms lagen er nog onaangeroerde pizzadozen tussen. “Disgusting!” Dit wás Amerika, zei hij.
In het busje ontpopte hij zich als een Michael Moore in het kwadraat. Of we wisten dat het bruto nationaal product van China net zo groot is als het bedrag dat Amerikanen aan geneesmiddelen besteden. “De farmaceutische industrie is één van de machtigste industrieën in de wereld. Ze proberen elk stukje kruid in de Amazone te patenteren. En als dat niet lukt, zetten ze het op de lijst van verboden middelen. En weet je waarom Amerikanen zoveel medicijnen slikken? Omdat de doktoren eraan verdienen en de verzekering betaalt toch! Amerikanen hoeven en kunnen zelf niet meer nadenken. Op elk kopje koffie dat in de USA wordt verkocht, moet tegenwoordig de waarschuwing staan dat de koffie heet kan zijn. Anders wordt de restauranteigenaar ´gesued´ als iemand zijn tong verbrandt!”
Zijn tirade hield pas op toen wij in Huarina aankwamen, waar wij moesten overstappen op de bus naar Sorata. Wij konden ons geen groter verschil voorstellen tussen het land dat hij beschreef en Isla del Sol dat wij een dag ervoor verlaten hadden. Uit dit eiland in het Titicacameer zijn volgens pre-Inca religies de zon en de maan ontstaan. De bewoners worden er zo´n 120 jaar oud en leven alleen van wat Pachamama (Moeder Aarde) hen schenkt. Er groeit een kruid in overvloed dat volgens de bewoners goed is voor alle kwalen van keelpijn tot reuma. Je kan er lekkere thee van zetten.
Om van als zijn ellende af te zijn deed de ´nuclear engineer´ zich tijdens zijn reizen voor als Duitser. Toen wij uitstapten, bedankte hij ons voor het boeiende gesprek en sloot hij zijn monoloog af met de vraag of we al wisten dat die vrouwen hier onder hun vele rokken helemaal geen slipje dragen. Ik zei: “No, but we´re gonna check that out!”
We stonden hooguit 3 minuten naast een ´nuclear engineer’ die nu in Santa Barbara, in de wijk waar Ophra Winfrey en Michael Jackson wonen, werkt als huisschilder. We wachtten in Copacabana op het busje dat ons in de richting van Sorata zou brengen en hem naar La Paz.
Na een bezoek aan Cochabamba en Santa Cruz zou hij teruggaan naar Noord Peru, waar hij een tijdje had ingewoond bij een vrouw met kind en haar moeder in een dorp dat alleen over 25 uur onverharde weg te bereiken was. “Geen toerist te bekennen.” Hij dacht er over om die ‘chick’ te trouwen.
Hij had 6 jaar in Mexico gewoond en het in de ‘70ies’ een jaar in India voor US$100 uitgehouden en nu had de ´nuclear engineer´ uitgerekend dat hij voor 33 cent per dag in Noord Peru in leven kon blijven. “Eens per maand koop je een zak bonen en rijst…" En dan heb je inderdaad maar weinig klanten [allemaal miljonairs] in Santa Barbara nodig om een groot deel van het jaar bij je ´chick´ te kunnen zijn.
Hij had het eigenlijk al 30 jaar geleden gehad met Amerika en vooral met Amerikanen. Die laatste klant van hem [Hij moest de buitenkant van zijn huis schilderen en deed dat voor de helft van het geld dat anderen ervoor vroegen. Nu reisde hij enkele maanden van de US$5000 die hij daarmee in een maand verdiend had.] woonde in een kast van een huis, stikte van het geld, was alcoholist en keek de hele dag tv. Hij liet dagelijks pizza´s bezorgen op een vast tijdstip en als de ´nuclear engineer´ ´s ochtends arriveerde moest hij zich een weg banen door lege pizzadozen voor hij aan zijn klus kon beginnen. Soms lagen er nog onaangeroerde pizzadozen tussen. “Disgusting!” Dit wás Amerika, zei hij.
In het busje ontpopte hij zich als een Michael Moore in het kwadraat. Of we wisten dat het bruto nationaal product van China net zo groot is als het bedrag dat Amerikanen aan geneesmiddelen besteden. “De farmaceutische industrie is één van de machtigste industrieën in de wereld. Ze proberen elk stukje kruid in de Amazone te patenteren. En als dat niet lukt, zetten ze het op de lijst van verboden middelen. En weet je waarom Amerikanen zoveel medicijnen slikken? Omdat de doktoren eraan verdienen en de verzekering betaalt toch! Amerikanen hoeven en kunnen zelf niet meer nadenken. Op elk kopje koffie dat in de USA wordt verkocht, moet tegenwoordig de waarschuwing staan dat de koffie heet kan zijn. Anders wordt de restauranteigenaar ´gesued´ als iemand zijn tong verbrandt!”
Zijn tirade hield pas op toen wij in Huarina aankwamen, waar wij moesten overstappen op de bus naar Sorata. Wij konden ons geen groter verschil voorstellen tussen het land dat hij beschreef en Isla del Sol dat wij een dag ervoor verlaten hadden. Uit dit eiland in het Titicacameer zijn volgens pre-Inca religies de zon en de maan ontstaan. De bewoners worden er zo´n 120 jaar oud en leven alleen van wat Pachamama (Moeder Aarde) hen schenkt. Er groeit een kruid in overvloed dat volgens de bewoners goed is voor alle kwalen van keelpijn tot reuma. Je kan er lekkere thee van zetten.
Om van als zijn ellende af te zijn deed de ´nuclear engineer´ zich tijdens zijn reizen voor als Duitser. Toen wij uitstapten, bedankte hij ons voor het boeiende gesprek en sloot hij zijn monoloog af met de vraag of we al wisten dat die vrouwen hier onder hun vele rokken helemaal geen slipje dragen. Ik zei: “No, but we´re gonna check that out!”
-
01 April 2004 - 19:12
Remko:
jorsje en As!! rare jongens die amerikanen..Naast pizza schijnen ze ook veel hamburgers te eten.. -
01 April 2004 - 19:13
Remko:
voor het eerst de eerste !!(en de 2e) -
01 April 2004 - 20:11
Walb:
hallo oma van joris! -
01 April 2004 - 20:19
Walb:
ik dacht dat ik de eerste was...goeie foto's ook! -
01 April 2004 - 21:12
John Travolta:
De groeten aan Bolivia Newton John! -
01 April 2004 - 21:59
Martijn:
Ik toast nu richting het zuiden op jullie!!
Groeten uit Caracas!! -
02 April 2004 - 00:38
Astrid:
Eline, is onze doos er al? -
02 April 2004 - 07:44
Oma Cis.:
Nou Rem, die Nederlanders eten ook raar hoor. Neem Walter b.v. die eet kalfskop en Astrid cavia-poot of pootjes. Prachtig reisverslag,we gaan het nog missen!Walter, we gaan er op toezien dat we weer de eerste worden. Je hebt het nu ook al verloren van Remko ! Ha.ha. Veel liefs, jullie Oma. -
02 April 2004 - 07:52
Annelies En Martje:
we hebben genoten van het nieuwe verhaal, wij zijn er ook klaar voor. veel liefs en wat zullen we genieten met zijn allen! -
02 April 2004 - 07:52
Eline:
Hoi As,
De doos is nog niet aangekomen??? Meestal duurt dat toch wel een tijdje. Geduld. -
02 April 2004 - 08:02
Opa:
Beste Joris en Astrid,
Toen ik gisterenavond je verhaal las en uitprintte (ik was gisteren de hele dag in Eindhoven)dacht ik ik ga morgen Joris vangen op een spelvorm, die ik niet zo van je gewend was...Helaas bleek mij vandaag, dat - tot mijn teleurstelling - die intussen was verbeterd (met de omgedraaide foto's).Alleen staat ergens nog een s te veel (zoeken maar !).
Mooi verhaal, zij het niet over de reis. Hoe gaat het nu verder ? Groeten van Opa. -
02 April 2004 - 08:33
Leenx:
ow wat een schattig huisje met die blauwe deur...
hier begint het lente te worden, zorg dat jullie op tijd terug zijn voor de borrels op dat grasveldje achter de shell aan de maas... -
05 April 2004 - 07:38
Claudi:
Die Amerikanen vreten energie zeg! Blij dat er een oceaan tussen ligt. -
10 April 2004 - 21:23
Ariane:
He hallo! Ik vond jullie site op Schoolbank en ben dus even een kijkje komen nemen. Ben zeer onder de indruk van jullie foto's... en ik krijg zelf ook meteen zin om weer eens lekker met vakantie te gaan! Dat wordt hopelijk Zuid-Afrika dit jaar, maar dat ligt eraan of Robert vrij kan nemen. Maar, Bolivia staat inmiddels na die foto's ook op mijn lijstje :-) Echt prachtig! Nou, take care, zou ik zo zeggen en wie weet zie ik jullie over een tijdje wel weer over de Goudsesingel struinen. (Denk daar nu nog maar niet te veel aan.) -
12 April 2004 - 11:10
Mart En Annelies:
we genieten zo van dit prachtige land, natuur voedsel en natuurlijk de wijn. baie lekker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
